Katarzyna ze Sieny, współpatronka Europy to także święta, od której Luigia Tincani przejęła charyzmat dominikański, by przekazać go nam, misjonarkom szkoły. Ale Katarzyna zwraca się do wszystkich, niezależnie od okoliczności historycznych i jako doktor Kościoła towarzyszy nam w naszej podróży.

Jakie jest więc najważniejsze wyzwanie w naszych czasach? Życie Katarzyny było naznaczone tym najważniejszym odkryciem: poznając siebie w świetle Boga, wyszła z ograniczonej przestrzeni kobiety XIII wieku i przemierzyła wiele dróg świata swojej epoki, aby dotrzeć do ludzi i do problemów, w których Bóg chciał być obecny za jej pośrednictwem. Z jej rozlicznej dzialalności, religijnej i politycznej, jedna nauka może być wyjątkowo potrzebna dla naszych czasów: wyjść poza swój wąski puntk widzenia, wyjść ze swojego egocentryzmu, który uniemożliwia nam autentyczność w relacji z Bogiem i z bliźnimi, wyjść z zamkniętych grup, które Katarzyna uważała za zagrożenie dla rodzin i dla społeczeństwa, dla Włoch, podzielonych na wiele drobnych państw i dla innych państw europejskich.

Napisał Bruno Cadoré, generał dominikanów: "Nasza tradycja dominikańska jest bogata w osoby, które w różny sposób głosiły ewangeliczne przesłanie o pokoju i sprawiedliwości. Wystarczy wspomnieć imiona Bartłomieja de las Casas, Jeana Jospehpa Lataste’a, Giorgia La Piry, Vincenta McNabba, Luisa Josepha Lebreta, Laury Sabès, Patrika Kuželi, Aureliusa Arkanau, Mikuláša Lexmanna, Dominique’a Pire’a, Michała Czartoryskiego, Hijacinta Boškovicia, Anny Abrikosovej i wielu innych.

W czasie swojego krótkiego życia także Katarzyna ze Sieny starała się nieść przesłanie pokoju w Kościele i w społeczeństwie. Nie dziwi więc, że została wybrana jako współpatronka Europy, kontynentu, którego historia jest naznaczona wieloma rozdarciami konflitkatmi między narodami. (...) Pozwólcie, że przejmę krzyk serca naszego współbrata Ludwika Wiśniewskiego, który tak wyraził się na pogrzebie Pawła Adamowicza: "trzeba skończyć z nienawiścią, trzeba skończyć z nienawistnym językiem, trzeba skończyć z pogardą, trzeba skończyć z bezpodstawnym oskarżaniem innych. Nie będziemy dłużej obojętni na panoszącą się truciznę nienawiści na ulicach, w mediach, w internecie, w szkołach, w parlamencie, a także w Kościele. Człowiek posługujący się językiem nienawiści, człowiek budujący swoją karierę na kłamstwie, nie może pełnić wysokich funkcji w naszym kraju”. 

Te słowa wzywają każdego z nas do nawrócenia i do odpowiedzialności".